Nitrofurantoin

Opis ogólny Nitrofurantoiny

Nitrofurantoina jest antybiotykiem stosowanym głównie do leczenia i zapobiegania zakażeniom układu moczowego, zwłaszcza tych spowodowanych przez bakterie Escherichia coli. Lek ten należy do grupy nitrofuranów i wykazuje działanie bakteriobójcze przez zakłócenie syntezie białek bakteryjnych i innych kluczowych procesów komórkowych patogenów.

Wskazania do stosowania

Nitrofurantoina jest stosowana w leczeniu ostrej i przewlekłej infekcji pęcherza moczowego, a także profilaktycznie w przypadkach, gdzie częste są nawracające infekcje dróg moczowych. Jest również zalecana do stosowania podczas inwazyjnych zabiegów urologicznych, które mogą zwiększać ryzyko infekcji.

Przeciwwskazania do stosowania

Leku Nitrofurantoina nie powinna być stosowana u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny <30 mL/min), z powodu obniżonej skuteczności i potencjalnie zwiększonego ryzyka toksyczności. Przeciwwskazań jest także ciężka niewydolność wątroby, porfiria, uczulenie na nitrofurantoinę lub inne nitrofurany, a także w ostatnich tygodniach ciąży i u niemowląt poniżej 3 miesiąca życia.

Sposób dawkowania

Dawkowanie nitrofurantoiny ustala się indywidualnie, w zależności od ciężkości infekcji, funkcji nerek pacjenta oraz jego wagi ciała. Standardowo w leczeniu ostrego zapalenia pęcherza stosuje się 50 mg co 6 godzin przez 7 dni. W profilaktyce długoterminowej zalecana dawka wynosi 50 do 100 mg raz na dobę, na noc.

Interakcje z innymi lekami

Nitrofurantoina może wchodzić w interakcje z innymi lekami, które mogą wpływać na jej skuteczność lub nasilać jej działania niepożądane. Przykładowo, antacidy zawierające magnez lub aluminium zmniejszają wchłanianie nitrofurantoiny, co może wpływać na obniżenie jej skuteczności. Kombinacja z lekami zwiększającymi pH moczu, takimi jak chlorek amoniowy, może również zmniejszyć działanie antybiotyku.

Działania Niepożądane

Jak każdy lek, nitrofurantoina może powodować działania niepożądane, choć nie muszą one wystąpić u każdego pacjenta. Najczęstsze to bóle głowy, zawroty głowy, nudności, wymioty oraz reakcje alergiczne jak wysypka skórna. Rzadziej mogą występować poważne działania niepożądane takie jak uszkodzenie płuc, wątroby czy neuropatia obwodowa, szczególnie przy długotrwałym stosowaniu.

Specjalne środki ostrożności

Pacjenci pracujący z maszynami lub prowadzący pojazdy powinni być poinformowani o możliwym wystąpieniu zawrotów głowy lub senności jako efektów ubocznych nitrofurantoiny. Osoby starsze, a także pacjenci z obniżoną funkcją nerek lub wątroby, mogą wymagać dostosowania dawek lub ścisłej kontroli podczas terapii tym lekiem. 

Monitoring terapeutyczny

Podczas leczenia nitrofurantoiną zalecane jest regularne monitorowanie stanu funkcji nerek i wątroby, szczególnie jeśli leczenie jest przedłużone. Regularne badania krwi mogą być konieczne do monitorowania potencjalnych zmian hematologicznych, które mogą implikować leczenie.

Przechowywanie i stabilność preparatu

Nitrofurantoinę należy przechowywać w temperaturze pokojowej, z dala od światła i wilgoci, w szczelnie zamkniętym opakowaniu, aby zachować jej skuteczność i bezpieczeństwo stosowania. Należy przestrzegać terminu ważności leku oznaczonego na opakowaniu, ponieważ po jego upływie nitrofurantoina może stracić swoje właściwości terapeutyczne.

Instrukcje dla pacjentów przyjmujących Nitrofurantoinę

Pacjenci przyjmujący nitrofurantoinę powinni być poinformowani o konieczności zażycia leku z jedzeniem lub mlekiem, co może pomóc zmniejszyć ryzyko wystąpienia niepożądanych reakcji żołądkowo-jelitowych. Równie ważne jest przyjmowanie leku w regularnych odstępach czasu, zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty.